در سال 1855 میلادی در بیرمنگام انگلیس بود که الکساندر پارکس، از بخار برای گرم کردن و فرم دادن به سلولوئید استفاده کرد. وقتی سلولوئید خنک شد پارکز متوجه شد که شکل خود را حفظ کرده است.
وکیوم فرمینگ بعدها هنگامی که با تکنولوژی ریختهگری و قالبریزی در دهه ۱۹۴۰ و ۵۰ میلادی ساخته شد، به عنوان یک ابزار نمایش و بازاریابی تصور شد.
اولین دستگاه ساخت مواد، که قابلیت ساخت موادی مانند روکشهای صفحه نمایش از جنس پلاستیک نازک، در سال ۱۹۵۰ ثبت اختراع شد و به دنبال آن مجموعه ای از ماشین های قالب گیری وکیوم ایجاد شد تا اینکه در سال ۱۹۶۴ سرانجام «دستگاه وکیوم فرمینگ ورق پلاستیک» تکمیل و ثبت اختراع شد.